O Λάκης του 1987... ..

Επειδή αρκετά ασχολούμαστε με τον Λάκη Λαζόπουλο και έτσι καθιστούμε, άθελά μας, μοδάτο το τηλεοπτικό του σόου, θα ήθελα να αναφέρω μια εμπειρία μου. Το 1987 τον Σεπτέμβριο όταν ήμουν φαντάρος στο Ναύπλιο σε ηλικία 28 ετών (αναβολή λόγω σπουδών), με τις πρώτες άδειες στο φέρυ μπόουτ για την Ήπειρο, διαβάζαμε στις εφημερίδες πώς λιποθύμησε στην ορκωμοσία (σε κάποιο στρατόπεδο της Κομοτηνής, νομίζω) ο Λάκης Λαζόπουλος και πως πήρε απαλλαγή από τον στρατό σαν Ι5 λόγω προβλήματος υγείας στο στομάχι (αν είναι δυνατόν!). Τότε, μαζί και με άλλα στραβάδια, θεωρήσαμε τους εαυτούς μας εντελώς «μα…κες». Πώς κάποιοι επώνυμοι, που βραβεύονται σαν άνδρες της χρονιάς μετά από τόσα χρόνια, μπορεί να κάνουν κριτική για την κοινωνία μας και τα στραβά της, όταν και οι ίδιοι στο παρελθόν έχουν συμβάλλει σ’ αυτό το στράβωμα; ΕΛΕΟΣ!!

Του Ανδρέα Οικονόμου


Αλήθεια λάκη γιατί μετα απο τόσες μαρτυρίες,και αφου εσύ ο ίδιος το έχεις παραδεχθει,στο βιογραφικό σου αναφέρεις ότι υπηρέτησες?

Στην Πάρο το νέο καταφύγιο του Λάκη Λαζόπουλου

Λίγο έξω από την Νάουσα της Πάρου βρήκε το νέο του καταφύγιο ο «βασιλιάς» Λάκης Λαζόπουλος, ο οποίος αγόρασε ένα παραδοσιακό σπίτι στο νησί.

Λάτρης των Κυκλάδων, καθώς χρόνια τώρα επισκέπτεται τη Σέριφο, ο κύριος του «Αλ Τσαντίρι» εντυπωσιασμένος από τις ομορφιές της Πάρου, αποφάσισε να επενδύσει κάποια χρήματα με την αγορά ενός οικοπέδου έξι στρεμμάτων, στο οποίο βρίσκεται ένα υπέροχο παραδοσιακό σπίτι 300 τετραγωνικών μέτρων.

Η Πάρος, όμως, είναι ο αγαπημένος προορισμός και της κόρης του Μαριέλλας, η οποία τον επηρέασε στην απόφασή της αγοράς του ακινήτου στο νησί.

Χωρίς ποτέ να ξεχνά τη Σέριφο, στην οποία άλλωστε έχει επενδύσει αρκετά χρήματα αγοράζοντας μεγάλες εκτάσεις, ο Λάκης φαίνεται πως βρήκε το νέο του καλοκαιρινό καταφύγιο στην Πάρο.

Ειλικρινά λάκη ,καλά έκανες και τα πήρες.Τι θα πείς όμως στις επόμενες εκπομπές σου στον συνταξιούχο,τον αγρότη,τον φοιτητή?Δώσε μας μια γεύση "λάκη μας" απο την απόλυτη χλιδή και σ'εμάς,τους κοινούς θνητούς!!!!

Aπαντήσεις λαζόπουλου για την μύνηση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ.

«Ένας πολιτικός (για τον Γιώργο Καρατζαφέρη μιλάει) μικραίνει όταν κυνηγάει έναν πολίτη της χώρας… Εγώ δεν άνοιξα πρακτορείο μοντέλων και έπειτα έγινα πολιτικός αρχηγός. Από την αρχή ήξερα τι θέλω να κάνω. Δεν κάνω δημόσιο διάλογο με κάποιον που αποφασίζει μόνος του να κάνει αγωγές».

Μα φυσικά και δεν άνοιξες πρακτορείο μοντέλων.Εσύ απέτυχες να τελειώσεις την νομική,έμπλεξες με ναρκωτικά σε πολυτελή γιώτ, και δεν υπηρέτησες την θητεία σου.

Βλέπεις,δεν είσαι κοινός θνητός.

«Η εικονολατρία του ΛΑΟΣ είναι αυτή που θα οδηγήσει και στην καταστροφή του, γιατί πιστεύω απόλυτα πως είναι ένα τηλεκόμμα. Ένα προϊόν δημιουργίας τηλεοπτικών συγκυριών. Δεν υπάρχει ως ιδεολογία, ούτως ή άλλως».

Φυσικά και ο ΛΑΟΣ είναι τηλεκόμμα.Φυσικά για σένα δεν υπάρχει δεξιό κόμμα με ιδεολογία.Η μόνη ιδεολογία που αποδέχεσαι είναι αυτή των βανδαλισμών,που εσύ ο ίδιος καλούσες τους καταστροφείς να συνεχίσουν να σπάνε μέσα απο τις εκπομπές σου,προδίδοντας έτσι το 70% των ελλήνων που σε παρακολουθούσαν.

«Θα χρειαστεί να δουλέψω μάλλον καμιά δεκαπενταριά ζωές για να ξεπληρώσω τη Σαρρή και τον Καρατζαφέρη! Σοβαρά τώρα όμως, δεν χρωστάω τίποτα…».

ΜΑΚΑΡΙ ΘΕΕ ΜΟΥ,ΜΑΚΑΡΙ!!!

Αγωγή Καρατζαφέρη κατά Λαζόπουλου-φάτε του τα δις που έβγαλε απο την "σάτιρα"και δώστε τα στον λαό..

Την προσωποκράτηση του Λάκη Λαζόπουλου για ένα χρόνο και αποζημίωση ύψους 1.500.000 ευρώ για καθέναν από τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., ζητά με αγωγή ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Αφορμή, η τηλεοπτική εκπομπή «Όταν ο Λάκης δεν είναι εδώ», που προβλήθηκε στις 25 Ιανουαρίου, και στην οποία, σύμφωνα με το κείμενο της αγωγής, «εικονίστηκε ο πρόεδρος του κόμματός μας και δεύτερος εξ ημών με αλλοίωση της όψης του, από τεχνική προσθήκη στην εικόνα, μουστακίου χιτλερικού τύπου».

Ο τίτλος «Σου πάει το μουστάκι Γιώργο», το μουσικό χαλί, «Όλα σε θυμίζουν», αλλά και το γερμανικό εμβατήριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της προβολής του σατυρικού κομματιού, ήταν αυτά, που όπως φαίνεται από την αγωγή, ενόχλησαν περισσότερο τους βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και τον Γιώργο Καρατζαφέρη προσωπικά.

«Από το σύμπλεγμα εικόνας, γραφής και ήχου γινόταν σαφής σύνδεση του αρχηγού του κόμματος και των ιδεών μας με την απεχθή σε εμάς κατ’ επανάληψη αποκηρυγμένη χιτλερική και φασιστική νοοτροπία, η οποία έχει αποδοκιμαστεί από κάθε σώφρονα άνθρωπο», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αγωγή, που κατέθεσε στο Πρωτοδικείο Αθηνών για λογαριασμό του ΛΑ.Ο.Σ. και του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο δικηγόρος Μ.Σαλαβράκος.

Σύμφωνα με τους ενάγοντες, η σατυρική εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου ήταν ένα «άθλιο κατασκεύασμα», που στόχο είχε «με δόλιο τρόπο», να δημιουργήσει στην κοινή γνώμη «αποστροφή εναντίον μας και εναντίον των οπαδών μας, οι οποίοι κατά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις υπερβαίνουν το ποσοστό του 5,7% του εκλογικού σώματος».

Αυτός θεωρούν ο Γιώργος Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού ότι ήταν… ο απώτερος στόχος του Λάκη Λαζόπουλου και των συνεργατών του: Ο χαρακτηρισμός του ΛΑ.Ο.Σ. ως ακροδεξιό κόμμα, και η αυξημένη επιρροή του κόμματος και του προέδρου του στο εκλογικό σώμα, κάτι «που έχει ενοχλήσει τους κατ’ επίφασην δημοκρατικούς που δεν επιθυμούν την παρουσία και τη σημαντική επιρροή του ΛΑ.Ο.Σ.».

Μετά από όλα αυτά, ο Γιώργος Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του κόμματός, ζητούν «οι εναγόμενοι που είναι ο Λάκης Λαζόπουλος, ο διευθυντής παραγωγής Κώστας Λαζόπουλος, η υπεύθυνη παραγωγής Μ. Σημαντήρα και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Σταματόπουλος, να καταβάλουν σε καθένα από εμάς το ποσό των 1.500.000 ευρώ, να απαγορευτεί η αναφορά και δημοσίευση αναλόγων συκοφαντικών ισχυρισμών επί ποινή 10.000 ευρώ και της προσωπικής κρατήσεως επί ενός έτους του πρωταιτίου της εναντίον παράνομης συμπεριφοράς, με την εντολή να απαγγελθεί προσωπική κράτηση σε βάρος του».

Η αγωγή που κατέθεσε το ΛΑ.Ο.Σ. κατά του Λάκη Λαζόπουλου, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, καθώς είναι η πρώτη φορά που πρόεδρος κόμματος της Ελληνικής Βουλής ζητά την προσωπική κράτηση ενός καλλιτέχνη, και μάλιστα σατυρικής εκπομπής, τον οποίο μάλιστα χαρακτηρίζει στην αγωγή ως «πρωταίτιο παράνομης συμπεριφοράς»…

«Το επίπεδο του Λαζόπουλου είναι κιτσάτο, χαμηλό, ελεεινό»

Η Μιμή Ντενίση δε δίνει συχνά συνεντεύξεις και όταν δίνει, δε μιλάει σχεδόν ποτέ για τη σάτιρα του Λάκη Λαζόπουλου. Ο ηθοποιός την «περνάει» εδώ και χρόνια από «40 κύματα», η ίδια όμως «βράχος». Ο «βράχος» όμως δεν άντεξε άλλο και… ράγισε. Η ηθοποιός σε συνέντευξή της στο περιοδικό «Down Town», με πολύ θυμό, μίλησε για τον… αιώνιο αντίπαλο, Λάκη.

«Εγώ, όλα αυτά τα χρόνια, δεν είχα ποτέ κόντρα με κανέ­ναν και έχω συναδέλφους που τους θεωρώ πραγματικούς φίλους μου. Ένα συγκεκρι­μένο πρόσωπο είναι αυτό που έχει εμμονή μαζί μου, για το οποίο δε θα χρησιμοποι­ούσα τη λέξη συνάδελφος. Αυτός ο συγκεκριμένος έχει κάποιους δικούς του αν­θρώπους στα media και προσπαθεί, κατά καιρούς, να δημιουργεί θέματα. Το βρίσκω τουλάχιστον άδικο, απρεπές, κακόγουστο και άνευ λόγου αυτό που κάνει. Αλλά εγώ δεν είμαι ένα άτομο που προκαλείται από αυτή την επίθεση και αν και δεν έχω καμία δυσκολία στο να απαντήσω -και οι δικές μου ατάκες μπορούν να γίνουν πολύ καυ­στικές- δεν το κάνω και δεν πρόκειται να το κάνω. Δεν το εγκρίνω αυτό το επίπεδο. Το θεωρώ κιτσάτο, χαμηλό, ελεεινό και δε θέλω να έρθω σε αντιπαράθεση με κάποιον που για κάποιο μυστηριώδη λόγο τα κάνει όλα αυτά.»

Η Μιμή Ντενίση, πήρε φόρα και δε λέει να σταματήσει. Είναι η πρώτη φορά που μιλάει με τόσο σκληρά λόγια για το Λάκη Λαζόπουλο…

«Δυστυχώς, παρόλο που όλοι μπορούμε να έχουμε άποψη, κάποιοι είναι στο απυρόβλητο, γιατί κάποιοι άλλοι φοβούνται ότι, αν πουν αυτό που πραγματικά πιστεύουν, θα τους βρίσει και εκείνους. Νομίζω ότι ζούμε σε μια εποχή που θυμίζει το παραμύθι «Τα Καινούργια Ρούχα του Βασιλιά», που είναι γυμνός και κανείς δεν του το λέει από φόβο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν κανένα ταλέντο αληθινό και κανένα στοιχείο ήθους και όλοι λένε «Μα τι καλά που τα κάνει όλα!». Σε αυτό το παραμύθι, όμως, βρέ­θηκε ένα παιδί για να περάσει και να πει ότι ο βασιλιάς δε φοράει τίποτα! Πίστεψέ με, αυτό θα γίνει και τώρα και πολύ σύντομα για πολλούς δήθεν!»

Για την ηθοποιό το «ποτήρι ξεχείλισε», όταν ο Λαζόπουλος σατίρισε την ίδια αλλά και τον Σωτήρη Πολύζο, την ημέρα του γάμου τους. Αυτό είναι κάτι, που σίγουρα η Μιμή, δε θα του το συγχωρήσει ποτέ.

«Δεν υπάρχει συγνώμη για αυτόν τον άν­θρωπο! Μου έχει κάνει ή μάλλον έχει προ­σπαθήσει να μου κάνει τόσο μεγάλο κακό, που δεν πρόκειται να τον συγχωρήσω ποτέ!»

Τι είναι σάτιρα

Το να γελάς με την ανθρώπινη εξαθλίωση, την ηδονοβλεψία, τα σεξοανέκδοτα και με επιλεκτικές, ξεκάρφωτες και κοινωνικά αφυδατωμένες εικόνες κιτσαριού δεν είναι σάτιρα.
Είναι η θορυβώδης αυτοϊκανοποίηση του νοσηρού ατομικισμού που πουλιέται! Η σάτιρα αναπτύσσεται από την κοινωνική αποσύνθεση, αλλά αποτελεί ΑΡΝΗΣΗ αυτής της αποσύνθεσης και όχι χαρακτηριστική της εκδήλωση. Η μαχητική διάθεση, η πληθωρική υγεία, η φρεσκάδα του πνεύματος, οι μεγάλες ανθρώπινες αξίες και η ζωογόνα πνοή των μεγάλων κοινωνικών οραμάτων και ιδεών, βρίσκουν σε αυτή μια διέξοδο.
Η σάτιρα δεν γελοιοποιεί τον άνθρωπο, αλλά τις αλυσίδες του: Το σύστημα και τις δομές του, τα οποία εξαθλιώνουν τον άνθρωπο και διαστρέφουν την προσωπικότητά του. Όταν γελάς με την αθλιότητα και το ανθρώπινο δράμα αυτό δεν είναι σάτιρα, αλλά διανοητική και ηθική διαστροφή: Ο κομπασμός της καθεστωτικής βλακείας που αυτό-αναγορεύεται σε ευφυΐα, παίρνοντας σαν μέτρο σύγκρισης τα κόπρανα της δικής της βλακείας.
Το να γελάς με τον ανάπηρο ή με τα θύματα ενός πολέμου δεν είναι σάτιρα, αλλά κτηνώδης εξουσιαστική διαστροφή. Η «σάτιρα» που γελάει με τα θύματα δεν σατιρίζει τους θύτες, αλλά αντίθετα τους απαλλάσσει.
Η σάτιρα είναι το εντελώς αντίθετο από το ανέκδοτο και τη χυδαία ευχαρίστηση του κουτσομπολιού και του σόκιν. Είναι, όπως ήδη αναφέραμε, το ανηλεές μαστίγωμα των θυτών, των νόμων τους, της φιλοσοφίας τους και της ηθικής τους. Αυτό απαιτεί όραμα, δηλαδή μια ανώτερη ηθική δικαίωση. Πιο λιανά: Προϋποθέτει ενιαίο αντίκρισμα της ζωής, την ανασύνθεσή της (το ξεπέρασμα της αποσύνθεσης), το όραμα μιας νέας ανώτερης ζωής. Το να βρίσκεις ηδονή στο βούρκο δεν έχει τίποτα το κοινό με τη σάτιρα. Είναι η διαστροφή εκείνων που εκστασιάζονται με τα πνευματικά και συναισθηματικά τους κόπρανα: Με τα υποπροϊόντα της καπιταλιστικής σήψης και παρακμής.
Η σάτιρα είναι το «αντίδοτο» στην εξουσία, το κοφτερό ξίφος που «καρατομεί» τις κοινωνικές σχέσεις και τις μορφές που γεννούν, τρέφουν και γιγαντώνουν τα «νοσήματα» της εποχής μας: τον ψυχωτικό τεμαχισμό του ανθρώπου, την ψυχική εξαθλίωση, την πνευματική αλλοτρίωση, το ναρκισσισμό, τον εγωισμό, τον κυνισμό, την αναισθησία, τις ποικίλες διαστροφές και πολλά άλλα…
Η σάτιρα, ως ευφυής και λεπτή ικανότητα να διαπιστώνει και να παρουσιάζει την κωμική πλευρά της πραγματικότητας στρέφεται κατά των προσώπων εκείνων που είναι φορείς αυτών των ανταγωνιστικών κοινωνικών σχέσεων και των δομών εξουσίας. Μόνο τότε η σάτιρα επιτελεί την κοινωνική της λειτουργία: Να οργώνει και να οργανώνει το συναίσθημα και τη συνείδηση, να εκπέμπει μηνύματα κοινωνικής αλληλεγγύης και αγωνιστικής διάθεσης. Διαφορετικά αποξηραίνεται κάθε ζωικός χυμός της και μετατρέπεται σε ένα ανούσιο και αντιδραστικό παιχνίδι ανεκδοτολογικής ειρωνείας, διασκεδαστικό στις μικροαστικές παρεούλες που «σπάνε» την πλήξη τους, στον καναπέ, με χαζοχαρούμενα αστειάκια, υπαινιγμούς και υπονοούμενα, προσωπικά κουτσομπολιά και σεξολάγνους ηδονοβλεπτισμούς…
Η Σάτιρα προϋποθέτει αγωνιστική συμμετοχή στα πολιτικά πράγματα και πλήρη ανεξαρτησία από τους μηχανισμούς εξουσίας. Δηλαδή να μην είσαι ο ίδιος εξουσία, να μη συμμετέχεις σε δομές εξουσίας, να μην είσαι ενσωματωμένος στα όργανα εξουσίας και μάλιστα στα βάρβαρα όργανα της ολοκληρωτικής τηλεοπτικής εξουσίας. Μόνο τότε η σάτιρα αποκτάει τη λεπτή αίσθηση της πραγματικότητας, την πολιτική οξυδέρκεια και τη διανοητική υγεία που δίχως αυτά σάτιρα δεν υπάρχει. Δίχως αυτά το σατιρικό ταλέντο εκπίπτει στη μικροαστική διαστροφή, αντιδραστικό εργαλείο στα χέρια της εξουσίας, ακριβώς γιατί υπνωτίζει και αποχαυνώνει, διαιωνίζει την παρακμή και το κατεστημένο σύστημα ιδεών και ηθικής: Το σύστημα που παράγει την αθλιότητα, το ανθρώπινο δράμα, την αφυδάτωση των συναισθημάτων, τον ακρωτηριασμό της σκέψης, το ναρκισσιστικό ατομικισμό κ.λπ…
Σε αυτά τα ασφυκτικά καλούπια του συστήματος εξαντλείται το σατιρικό ταλέντο του Λαζόπουλου.

Λαζόπουλος: Το εργαλείο της Νέας Εποχής

Τα τηλεοπτικά σώου του Λαζόπουλου δεν παρεκκλίνουν από τα πρότυπα των αχαλίνωτων διαστροφών της εμπορευματοποίησης: Της ακροαματικότητας και του θεάματος. Δηλαδή όχι μόνο δεν αναιρούν τη λογική του καταναλωτικού θεάματος, αλλά αποτελούν την υπερτονισμένη έκφραση αυτής της αγοραίας λογικής. Ο Λαζόπουλος υπερτονίζει την ύπουλη λογική του τηλεοπτικού θεάματος και αναπαράγει όλη τη φαιά ιδεολογία αυτού του θεάματος: Μια ιδεολογία που αλλοτριώνει τον άνθρωπο από τις βαθύτερες σκέψεις του και τα αισθήματά του, που τον κρατάει σε αδράνεια και λειτουργεί υπνωτικά και αποπροσανατολιστικά. Μια ιδεολογία που δολοφονεί ανελέητα τη σκέψη. Αυτός ο τηλεοπτικός…«Αριστοφάνης» είναι το πολτοποιημένο «πνεύμα» της Νέας Εποχής, το μακάβριο αποτύπωμα, αλλά και το ιδεολογικό εργαλείο αυτής της εποχής.
Δεν είδαμε ποτέ το Λαζόπουλο να γελοιοποιεί το σύστημα και τους μηχανισμούς του, να καρατομεί τα πρόσωπα και τα σύμβολα της πολυεδρικής καπιταλιστικής εξουσίας, τους «προφήτες» των Νέων Ιδεών και τους «εφιάλτες» του νεοταξικού Μεσαίωνα. Ιδιαίτερα δεν τον είδαμε ποτέ να γελοιοποιεί το είδωλό του (τηλεοπτικό είδωλο εξουσίας είναι), συνακόλουθα τα μεγάλα αφεντικά του, τα οποία παράγουν και επιβάλλουν (και μέσω των ΜΜΕ), όλων των ειδών τα σκουπίδια, το ιδεολογικό και ηθικό τσιμέντο της κτηνωδίας, της υποκουλτούρας, της αποβλάκωσης και του εκμαυλισμού της ανθρώπινης συνείδησης.

Ο Λαζόπουλος, απλώς γελοιοποιεί το «γελοίο» αυτών των εκμαυλισμένων θυμάτων: Τα «σκύβαλα» του καθεστώτος και ιδιαίτερα του τελετουργικού, τηλεοπτικού ολοκληρωτισμού. Ηδονίζεται να εξευτελίζει τα εξαθλιωμένα θύματα, το κατάντημα των ανθρώπων, το μίζερο σύμπτωμα της τηλεοπτικής βαρβαρότητας. Δεν γελοιοποιεί τη μήτρα της βαρβαρότητας, αλλά τα θύματά της, δηλαδή τα απόβλητα αυτής της «μηχανής» του τηλεοπτικού θεάματος που αλέθει ανθρώπους και ιδέες, συνειδήσεις και συναισθήματα, τα πάντα.
Η καρατόμηση των πολιτικών προσώπων κι αυτή είναι υποταγμένη στα ασφυκτικά πλαίσια του αγοραίου τηλεοπτικού σώου. Και εδώ απομονώνει το «σύμπτωμα» και γελοιοποιεί το παραπολιτικά «γελοίο». Μια ρηχή, πολιτική δημαγωγία, μια αποστειρωμένη επιθεώρηση λαϊκισμού και μικροπολιτικής προπαγάνδας. Τα πολιτικά πρόσωπα εμφανίζονται σαν σκόρπια εξαρτήματα μιας μηχανής, αφυδατωμένα κοινωνικά και ιδεολογικά, άδεια από ιστορική και κοινωνική ουσία, χωρίς ιδεολογική και πολιτική «ψυχή». Και εδώ η «σάτιρα» του Λαζόπουλου μένει σε κάποια εξωτερικά συμπτώματα της νόσου, δεν αμφισβητεί στο ελάχιστο το κοινωνικό σύστημα, αντίθετα είναι υποταγμένη πλήρως στη μικροπολιτική και στα πολιτικά παιχνίδια των ισχυρών μηχανισμών της καπιταλιστικής εξουσίας…
Απέναντι λοιπόν στα πολιτικά απόβλητα και απέναντι στη «δυστυχία» των εκκριμάτων του αγοραίου τηλεοπτικού «πολιτισμού», ο Λαζόπουλος διατρανώνει τη δική του ανάπηρη (αλλά ακριβοπληρωμένη) υπεροχή. Στείρος από ανατρεπτικές ιδέες, ενσωματωμένος πλήρως στους μηχανισμούς των ανακτορικών ιδεολογικών δομών, πελεκίζει άπληστα και αχόρταγα τους «ανάπηρους»!!!
Έχει την ψυχολογία και τη νοοτροπία των πωρωμένων εξουσιαστών. Εκείνων, δηλαδή, που ηδονίζονται να εξευτελίζουν τον άνθρωπο, να τον ρίχνουν στα έσχατα όρια της δουλοπρέπειας, αυτοπεριφρόνησης και ταπείνωσης. Και μόνο αυτό αποδεικνύει τη στειρότητα των ιδεών του και της ευαισθησίας του, τη σατιρική του ένδεια. Αποδεικνύει, δηλαδή, ότι και ο ίδιος αποτελεί αποτύπωμα αυτών που γελοιοποιεί, ότι είναι ένας άνθρωπος του συστήματος, που απλώς «τρυπάει» κάποιες «φουσκάλες» πυώδεις του καθεστώτος που υπηρετεί. Χτυπάμε το σαμάρι για να μην χτυπήσουμε το γάιδαρο. Το δόλιο τέχνασμα των «αριστερών» λακέδων πολυτελείας!!!
Ο λόγος του Λαζόπουλου, όπως κάθε λόγος καταναλωτικής καταγγελίας, λειτουργεί σαν ιδεολογικό εμβόλιο. Ομολογεί κάποια κτυπητά, εξωτερικά ελαττώματα του συστήματος για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα. Δηλαδή με μικρές δόσεις από το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα και το προστατεύει από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του. Η «σάτιρα» του Λαζόπουλου το κάνει αυτό με επιτυχία. Με «αριστερό» μανδύα καταλύει κάθε διαλεκτική, κάθε αναδρομή πέραν από το επιφανειακά ορατό. Έτσι διαιωνίζει και ανακυκλώνει την υπάρχουσα αθλιότητα και βαρβαρότητα της καπιταλιστικής ζούγκλας…
Η «σάτιρα» του Λαζόπουλου δεν έχει σκοπό, ένα ηθικό σύστημα αξιών, ένα νέο ιδανικό, ένα νέο τραγούδι που να εμπνέει και να ενθουσιάζει. Εξαντλείται στον κυνισμό και στις λεκτικές απρέπειες, στοιχεία που υποκρύπτουν έλλειψη πίστης και οράματος, ή το σβήσιμο μιας πίστης.
Όλα αυτά φυσικά δεν αποτελούν απλώς το διακριτικό σήμα του μικροαστικού αναρχισμού, αλλά την «αριστερή μόδα» της Νέας Εποχής. Προϊόν αυτών των «Νέων Ιδεών» είναι ο Λαζόπουλος. Το ιδεολογικό εργαλείο του συστήματος (όπως κάθε τηλεοπτικός σταρ), το οποίο καταστρέφει κάθε πολιτικό και αισθητικό κριτήριο και «μπολιάζει» την κοινωνία με τα «νέα γούστα», τα ισοπεδωτικά νεοταξικά «γούστα»: Η «αισθητική» των κοπράνων…

Λαζόπουλος: Ο «νταβατζής» του «νταβά» του…

Έχουμε γράψει πολλές φορές, από παλιά, ότι ο Λαζόπουλος είναι ο κυνικός μεταπράτης των συμφερόντων των εκάστοτε αφεντικών του. Πουλάει θρασύτατα τα υποπροϊόντα αυτών που τον πληρώνουν, υποπροϊόντα που τα «επενδύει» με το λούστρο της σάτιρας. Τα σκουπίδια των αφεντικών του κοσκινίζει και τις πολιτικές τους επιδιώξεις προωθεί.
Πριν από δύο μήνες, π.χ. κάποιοι πολιτικοί ήταν στο απυρόβλητο, σήμερα που το αφεντικό του έχει άλλη γραμμή, άλλαξε και η «πολιτική γραμμή» του Λάκη: Πολιτικός τυχοδιωκτισμός σε παράκρουση.
Ο «ιδεολόγος» Λάκης όλα τα ξεπουλάει. Για την ακρίβεια δεν έχει ούτε ιδέες, ούτε πολιτικές απόψεις. Είναι εκτός ορίων και συνόρων: Κάθε φορά «φοράει» τις «ιδέες» και τις «απόψεις» αυτών που τον πληρώνουν.
Αυτά στο ειδικό, συγκεκριμένο επίπεδο.

Στο γενικό, φιλοσοφικό επίπεδο αναπαράγει και ανακυκλώνει τη σήψη του καθεστώτος και όλες τις ιδεολογικές ακαθαρσίες της Νέας Εποχής.
Αυτό μας το μοστράρουν ως σάτιρα! Δεν είναι, όμως, τίποτε άλλο από ένα διαστροφικό ανακάτεμα του βούρκου που πουλιέται στη διαφημιστική αγορά του ιδεολογικού ολοκληρωτισμού των καναλιών.
Το κοσκίνισμα των σκουπιδιών και η ανακύκλωση των υποπροϊόντων της σήψης δεν είναι σάτιρα. Η σάτιρα αποτελεί ΑΡΝΗΣΗ της αποσύνθεσης και οδηγός της παραμένει η μεγάλη αγάπη για τον άνθρωπο. Αποτελεί μια μορφή της τέχνης που αρνείται την αποσύνθεση και μαστιγώνει ανηλεώς τις κοινωνικές σχέσεις, τις δομές και τα σύμβολα του καθεστώτος της αποσύνθεσης. Αυτό προϋποθέτει και όραμα ζωής, το όραμα μιας άλλης κοινωνίας. Με άλλα λόγια η σάτιρα ΑΠΑΙΤΕΙ μια ΠΙΣΤΗ σε ένα ορισμένο σύστημα ιδεών, σε ένα όραμα.
Η «σάτιρα» του Λαζόπουλου είναι η θορυβώδης αυτοϊκανοποίηση του νοσηρού ατομικισμού, η «ηδονή» του βούρκου, η πολτοποίηση της σκέψης και της αισθητικής: Η «σκέψη» και η «αισθητική» της τηλεοπτικής αγοράς, μιας αγοράς υποταγμένης πλήρως στο μεγάλο κεφάλαιο, συνακόλουθα στη «δικτατορία» του τηλεοπτικού θεάματος και της αχαλίνωτης ακροαματικής κερδοφορίας.
Το να γελάς με την αθλιότητα και τον βούρκο, με τα ανακυκλωμένα υποπροϊόντα των νοσηρών συμπτωμάτων-θυμάτων της τηλεοπτικής βαρβαρότητας (τα ποικίλα εξαθλιωμένα ψώνια) δεν κάνεις σάτιρα. Η σάτιρα αναπτύσσεται από την αποσύνθεση και την εξαθλίωση (κοινωνική, πνευματική κ.λπ), αναπτύσσεται από την ηλιθιότητα και νοσηρότητα των προσώπων, αλλά όλα αυτά τα υπερβαίνει, τα αρνείται, δεν τα ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ.
Η μαχητική διάθεση, η πληθωρική υγεία, η φρεσκάδα του πνεύματος και η ζωογόνα πνοή των μεγάλων κοινωνικών, αλλά και ιδεολογικών συγκρούσεων βρίσκουν στη σάτιρα μια ΔΙΕΞΟΔΟ…
Η σάτιρα δεν είναι αυτοϊκανοποίηση και χυδαία ευχαρίστηση. Απαιτεί ανώτερη ηθική δικαίωση. Προϋποθέτει δηλαδή ένα ενιαίο αντίκρισμα της ζωής, την ανασύνθεσή της (το ξεπέρασμα της αποσύνθεσης), το όραμα μιας νέας ανώτερης ζωής. Το να βρίσκεις ηδονή στις ακαθαρσίες και τις κοινωνικές ή άλλου είδους διαστροφές δεν έχει τίποτα το κοινό με τη σάτιρα. Είναι η διαστροφή εκείνων που εκστασιάζονται με τα πνευματικά και συναισθηματικά τους κόπρανα: Με τα υποπροϊόντα της καπιταλιστικής παρακμής.
Ένα τέτοιο υποπροϊόν είναι και ο Λαζόπουλος, «προοδευτικό» και «αριστερό» υποπροϊόν (η μόδα της εποχής)!!!

Ωστόσο δεν «εκστασιάζεται» μόνο με τα ιδεολογικά κόπρανα του συστήματος, αλλά αποτελεί και το ιδεολογικό εργαλείο του συστήματος για την καταστροφή κάθε πολιτικού και αισθητικού κριτηρίου. Το τηλεοπτικό, ιδεολογικό, ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟ εργαλείο του συστήματος, εργαλείο υποταγμένο πλήρως στα «Νέα Γούστα», στα νεοταξικά «γούστα».
Ο Λάκης παράγει ένα ιδεολογικό κουρκούτι με αλήθειες, ψέματα και παραπλανητικά, λαϊκίστικα τρικ. Είναι το πολυπολιτισμικό χωνευτήρι. Αποκαλύπτει εξωτερικά συμπτώματα της σήψης, της βλακείας και των νεοταξικών εγκλημάτων πασίγνωστα σε όλους (έτσι γίνεται αποδεκτός και πουλάει), και ταυτόχρονα προπαγανδίζει τη νεοταξική φιλοσοφία: εξυγιαντικούς μύθους, ηθικολογικά κλισέ και όλες τις ιδεολογικές σάλτσες της πολυπολιτισμικότητας.
Σπάει κάποιες πυώδεις φουσκάλες της πλανητικής και καθεστωτικής βαρβαρότητας για να μας ποτίσει πιο αποτελεσματικά με το δηλητήριο των Νέων, ισοπεδωτικών Ιδεολογημάτων. Μηχανή που αλέθει τη σκέψη, το συναίσθημα και το πολιτικό κριτήριο…
Αποκαλύπτει την ηλιθιότητα του κατεστημένου πολιτικού κόσμου (σύμφωνα με τις επιθυμίες του οικονομικού του κάθε φορά σπόνσορα) για να προπαγανδίσει την επιχρυσωμένη ηλιθιότητα των Τσίπριδων.
Πλασάρει και προπαγανδίζει δηλαδή έντεχνα και συστηματικά τη νέα, ακόμα πιο διαβρωτική (γιατί είναι ύπουλη) βλακεία, των τηλεοπτικών, πολιτικών κατασκευασμάτων, κατασκευάσματα τα οποία λουστράρει με τα χρώματα των «Νέων Ιδεών»!!!
Οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από το ψέμα. Και είναι ακόμα πιο αποκρουστικό και ύπουλο αυτές τις μισές αλήθειες να τις χρησιμοποιείς για να προπαγανδίσεις τους σύγχρονους δωσίλογους και να «παίξεις» τα δόλια πολιτικά παιχνίδια του «νταβά» σου

Ο επαναστάτης που γύρισε απο το ντουμπαι..

«Λάκης, ο... βιτριολιστής στη στέγη» που «ζει» τη βιοπάλη μόνο στη σκηνή του θεάτρου του. Από τη χλιδάτη ασφάλεια των υψηλών σαλονιών και την ειδυλλιακή θέα που προσφέρει το γυάλινο «παλάτι» Burj El Arab στο Ντουμπάι (όπου βρέθηκε πριν από λίγους μόλις μήνες με τη συντροφιά της Μαριάνας Λάτση και της εκλεκτής παρέας της), ο πολυπράγμων Λάκης Λαζόπουλος σχολιάζει την ελληνική πραγματικότητα στη μετά Αλέξη εποχή. Επαναστάτης χωρίς αιτία, αφού ο ίδιος ζει σε ένα «αποστειρωμένο» περιβάλλον για λίγους, ο «Μr Al Τσαντίρι» συντάχθηκε με εκείνους που κρύβονται πίσω από κράνη και κουκούλες, σπάνε και καίνε καταστήματα και αφήνουν στο δρόμο ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα. Σε ένα παραληρηματικό μονόλογο στην τελευταία του -πολυαναμενόμενη για πολλούς- εκπομπή φορώντας παρωπίδες εγκλωβίστηκε στο γεγονός της δολοφονίας του άτυχου 15χρονου και μόνο σε αυτό, παραπαίοντας συνεχώς από τη σάτιρα στις περίεργες εμμονές του.

Στο δικό του μαγικό κόσμο, όπου η σαμπάνια ρέει άφθονη, δεν υπήρξαν καταστροφές, δεν κάηκαν μαγαζιά, δεν λεηλατήθηκαν περιουσίες και δεν υπήρξαν αλητείες, όπως όλοι καταγγέλλουν. Το μόνο που «είδε» η πολυδιαφημισμένη του εκπομπή ήταν ένα νεκρό αγόρι χτυπημένο από χέρι αστυνομικού. Σχολίασε μάλιστα και τη γενιά του Πολυτεχνείου, λέγοντας «Ευτυχώς που δεν είχε όρια η γενιά του Πολυτεχνείου, γιατί τότε δεν θα έκανε το Πολυτεχνείο», περνώντας σε φουλ επίθεση, αγνοώντας προφανώς την πολιτική Ιστορία της χώρας όπου ζει! Εκμηδενίζοντας τα πάντα, άφησε να εννοηθεί πως δεν μπορεί κάποιος παράλληλα να θρηνεί για το χαμό του Αλέξη και να αγανακτεί με τα έκτροπα των κουκουλοφόρων. «Να μην ξεπεράσουμε το βασικό γεγονός, που είναι η δολοφονία ενός παιδιού δεκαπέντε χρόνων και να πάμε στα επεισόδια και τις ζημιές» είπε. Εκμεταλλευόμενος την ανάγκη των απλών ανθρώπων που θέλουν πάντα κάποιον «δυνατό» να τα πει έξω από τα δόντια για εκείνους, δεν κράτησε τις απαιτούμενες ισορροπίες και πήρε θέση εντελώς μονόπλευρη.

Οταν ο χειμαρρώδης λόγος του σταματήσει και τα φώτα της εκπομπής του σβήσουν, ο Λάκης γίνεται... καπνός. Στα ψηλά τα σκαλοπάτια όπου και κινείται κανείς από εμάς τους ταπεινούς δεν μπορεί να τον συναντήσει. Οι βαριές πόρτες της μπουρζουαζίας είναι κλειστές για τον απλό λαό, αλλά για τον προοδευτικό και φιλολαϊκό Λάκη ανοίγουν διάπλατα. Ακριβά αυτοκίνητα, χολιγουντιανές βίλες, χλιδάτα σκάφη, ταξίδια-αστραπή σε πολυτελείς προορισμούς και πάντα κοντά στην αφρόκρεμα. Εξάρχεια, Ευριπίδου, Μάρνης, Φυλής, δρόμοι αδιάβατοι για τον πρίγκιπα της... Λάρισας! Hollywood, Boulevard, Σανς Ελιζέ, τα μονοπάτια της χλιδής του.

Ο «βλάχος», που όταν ήρθε στην Αθήνα έμενε σε ένα χαμόσπιτο στην Κυψέλη, σήμερα είναι ένας από τους πιο πλούσιους καλλιτέχνες της Ελλάδας. Και αυτό το γεγονός δεν θα πείραζε κανένα φυσικά, αν ο ίδιος δεν υποδυόταν τον «Ρομπέν των φτωχών και των κατατρεγμένων». Η μόνη σχέση που μπορεί να έχει ο Λαζόπουλος με όλους τους πονεμένους ανθρώπους είναι η AGB και τίποτα περισσότερο. Εκμεταλλεύεται τον πόνο τους για δικό του καλλιτεχνικό -και οικονομικό φυσικά- όφελος.



Αναδημοσίευση απο:http://www.espressonews.gr/default.asp?

Ο Λαζόπουλος “δουλεύει” τον κόσμο με… εισιτήριο 50 ευρώ!

Διαβάζω στο “Αθηνόραμα” για την παράσταση “Βιοπαλαιστής στη στέγη” του Λαζόπουλου:

Στο επιθεωρησιακό και βιωματικό θέαμά του, ο Λ. Λαζόπουλος διηγείται την ιστορία του Νεοέλληνα από το 1960 έως σήμερα, τη διάλυσή του, την άνοδό του, την απογοήτευσή του, το πέρασμα στη διαφθορά και τη γελοιοποίησή του στην Ιστορία.

Μεγάλες κουβέντες, οι οποίες, είμαι βέβαιος, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Είναι στο κεφάλι του Λαζόπουλου μονάχα. Δεν είδα την παράσταση κι ούτε πρόκειται να την δω. Είναι η άποψή μου αυτή, ότι δηλαδή ο Λαζόπουλος μας δουλεύει όλους. Είναι ένας καλός διασκεδαστής, τέτοιος που μπορεί να βρεθεί σε κάθε παρέα. Οι εμμονές του έχουν πάρει πλέον το χαρακτήρα μανιοκαταθλιπτικής ενασχόλησης. Έχει αποκτήσει ένα κοινό που δεν ξέρει γιατί πηγαίνει στο θέατρό του ή γιατί τρέχει με αλλοφροσύνη στο στούντιο που κάνει τις γελοίες εκπομπές του. Τώρα, καλείται αυτό το κοινό να πληρώσει αδρά για να παρακολουθήσει τις “θεατρικές” μπούρδες του Λαζόπουλου…

• Το εισιτήριο για την παράσταση του Λαζόπουλου αρχίζει από 50 ευρώ. Υπάρχουν και οι τιμές των 35, 30, 22 ευρώ , και φοιτ.: € 15. Για θεατές άνω των 65 ετών κάθε Πέμ. € 15!

Όταν παρκάρει παράνομα ο Λαζόπουλος... .

Με την BMW 740IL πάνω στο πεζοδρόμιο, ο προστάτης των φτωχών κάνει τα πανάκριβα ψώνια του στο Κολωνάκι και αναχωρεί ανενόχλητος.






Ώρα περίπου 3 το μεσημέρι ημέρα Δευτέρα. Στο κέντρο της Αθήνας, στο Κολωνάκι, στην οδό Αμερικής και στο ύψος της Βαλαωρίτου, σταματάει μια BMW 740IL με αριθμό κυκλοφορίας ΙΗΙ 9561. Παρκάρει παράνομα πάνω στο πεζοδρόμιο. Σας παραθέτω και την φωτογραφία, για του λόγου το αληθές.
Από το πίσω κάθισμα κατεβαίνει ο Λάκης Λαζόπουλος ο οποίος -μιλώντας στο κινητό του- κατευθύνεται στα καταστήματα HUGO BOSS. Ο οδηγός (του) παραμένει στο αυτοκίνητο. Συμπτωματικά εκείνη την ώρα εμφάνιζονται τρεις αστυνομικοί στον πεζόδρομο οι οποίοι ζητούν από ένα φορτηγάκι, που έχει κάνει στάση λίγο παρακάτω, να φύγει. Βλέπουν το αυτοκίνητο του Λαζόπουλου και τον ίδιο, αλλά δεν τον ενοχλούν...
Τα ψώνια του Λάκη διήρκεσαν περίπου μια ώρα. Λίγο πριν από τις 4, βγαίνει από το κατάστημα γεμάτος τσάντες, μπαίνει σαν άρχοντας στο πίσω κάθιμα του παράνομα παρκαρισμένου επί μια ώρα αυτοκινήτου και αναχωρεί σαν να μην τρέχει τίποτα.
Αναρωτιέμαι, ένας απλός θνητός πόσες κλήσεις θα είχε δεχτεί; Δεν θα του είχαν πάρει και τις πινακίδες;
Ο Λάκης, που κηρύσσει την ηθική και την προσήλωση στους νόμους και κλαίει και οδύρεται απο τις εκπομπές του υπέρ των φτωχών και των αδυνάτων, γιατί συμπεριφέρεται με αυτή την χλιδή και την προκλητικότητα; Μήπως απλώς υποκρίνεται από τις τηλεοπτικές οθόνες;
Κι αυτός γιατί είναι στο απυρόβλητο;

ΣΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΝΤΥΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ! ΓΙΑΤΙ Η ΣΑΤΙΡΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΕΞΙΕΣ ΤΣΕΠΕΣ, ΜΑΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ.

Από τις 20 Φεβρουαρίου ΝΤΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, Λάκης Λαζόπουλος. Φτιάξτε και εσείς τις δικές σας Λαζοπουλίτσες φυσικά εάν θέλετε. Για να δούμε και πόσο αντέχουν τη Σάτιρα οι υποκριτές και συμφεροντολόγοι θολοκουλοτυριάρηδες, τη Σάτιρα που τόσο πολύ "αγαπούν" και υπερασπίζονται, όχι τίποτ' άλλο δηλαδή...

Έτσι για να τιμήσουμε τον καλύτερο Καρνάβαλο της Ελλάδας, τον Βασιλιά της Ελληνικής Ζώου Μπιζ, τη Σάτιρα και τους Σάτυρους, τα κότερα με τους μπάφους και τις σκόνες, τις μολότοφ, τις κουκούλες, την Εκάλη, το Παλαιό Ψυχικό, τις BMW 750, το Emporio Armani και τον Valentino, τους Γύφτους, τα καρπούζια, τα Datsun, της δεξιές τσέπες με τις αριστερές ιδέες, την υποκρισία, τη συμφεροντολογία, την αριστερή ιδεολογία με λίγα λόγια και φυσικά, το γαμάτο trendy ΣΥΡΙΖΑ.
Στην τελική τι να την κάνεις τη ζωή αν δεν ακολουθείς τη μόδα, αν δεν είσαι αριστερός με δεξιές τσέπες ρε αδερφέ. Η μόδα της Νέας Εποχής και η Αριστερά δίνουν νόημα στη ζωή σήμερα και μόνο αυτές! Τι, μπρίκια κολλάμε?

περισσότερα στο http://ygro-pyr.blogspot.com/

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ...

karastathis.stathis@gmail.com


περισσότερα εδώ!!!